از نفس بپرهیزی و تا عشق بر انگیزی

از نفس بپرهیزی و تا عشق بر انگیزی

با نفس نه  خوش باش  و نه  غمگین  فقط   شک  و گمان است 

چیزی   که   عیان   است    چه    حاجت    به    بیان      است

از   “خود”   هر  آن   دیدی   و  در  حافظه   تصویر   کشیدی

در  ذهن  تو  آن  خاطره  و نقش  بماند ،  قاضی   تو   آن  است

این  خاصیت  ذهن  غریزی  و  از  آن   نیست   مجرای   گریزی

زین مخزن لبریزهمان  درد  و  ورم محنت و غم  در فوران  است

آن    چیست  که  پیدا  و  نهان   ساکت  و   آرام   و   تو   غافل

 آن عشق  ̗ خدائیست که در ذات  تو بنشسته واو صاحب آن است

 از  نفس  بپرهیزی  و  تا  عشق   برانگیزی   و  آرام   بگیری

این   مرحمت  و  راه رهائیست  کان  ماهیت  جان  جهان  است

15/8/94