شعر و نثر و ادب داستان جان باشد
بند ردیف و قافیه وصله ی بیان باشد
هنر آسان بنشیند بر روان و دل ما
بحث و گفتار و جدل خرج زبان باشد
ﺨ́ﻢ ابرو و غمزه اش مرهم تن
مرهمی ده جانا که دوای جان باشد
از بودن یار دلخوش و رفتنش بیمارم
این آمدن و رفتن بهر امتحان باشد
ما در بیان و قصد خویش مختاریم
نیک ﭐن اثری کز دل و زبان باشد
گر از عاقبت خیر و شر هراسانی
وصف حال ماست مگر گمان باشد؟
آنچه از بوستان و گلستان می دانی
منع منیت و اعمال ناکسان باشد
گر به شاهنامه و مثنوی نظر داری
جاویدان اثر عشق و عاشقان باشد
کل گفتار این بزرگان شعر و ادب
برقرار خوبی و مرده باد بدان باشد
عشق زیباست آن زمان که آزادی
یار در غیبت و اشتیاق در میان باشد
هر چه سویش چشم و چراغ می دوزی
کمترش بینی و عذاب این جهان باشد
گر بمیری به پای دوست زنده شوی
این همان بهشت جاودان باشد
من به ﭐداب خاضعانه کردم خو
هر چه داریم وهست آثار عارفان باشد
هر که از خویشتن گذشت و حقیقت دید
او خورشید این زمان و هر زمان باشد
4/5/90