آزادی

آزادی        
ازمستی میخانه و میخواره چو رˊستم ساغر نشکستم
خاطی و دنی   ﺠۥستم   و  اما   هم  آواز   ﻨﺠۥستم
گفتم   به  میلم    چو   بجویم    سر انجام    بیابم
هی  گشتم   و  گشتم   دیدم  همان  روز   ﻨۥﺧستم
گفتم غلطست فکرم و کنکاش درین راه چه حاصل
دیدم  که  منم  چرخ  زنان ساغر و پیمانه به دستم
تا  عاقبت  آرامشم  آمد  ازاین  گردش  و  ﺠۥستن   
 پیمان نه بخود بستم و از بی کس وناکس گسستم
حالا خوش  و  وارسته رسیدم  به سر منزل  اول
از  روز ازل  باده پرستم چه هوشیارو چه  مستم
4/2/94

بیاییم باصفا باشیم

بیاییم باصفا باشیم

به نیکی پیش هم باشیم ،  بیاییم  با  صفا  باشیم

ببخشیم گر بدی  دیدیم  ، بیاییم  ، با  صفا  باشیم

بخندانیم   لب ها   را   به    دلداری    کنار    هم

چراغ عشق برافروزیم ، بیاییم  با  صفا   باشیم

نمی دانیم  چه  تقدیرست  من و تو تا  کجا  باهم

بمانیم   تا نفس داریم ، بیاییم  ، با صفا  باشیم

نگوییم قصه ی دوری  که  بودیم  گرم  رنجوری

به  دلجویی  روی آریم ، بیاییم  ، با  صفا  باشیم

بیاییم  خانه ی  دل  را  ز هر  دردی   کنیم   آزاد

درخت   مهر  بنشانیم   بیاییم  با   صفا   باشیم

من  و تو نسل  امروزیم  نه  دیروز و  نه  آینده

حضور هم  قوی داریم   بیاییم  با   صفا   باشیم

14/11/93.

ریحانه نبودم من

ریحانه نبودم من

نه شادم  و نه  ناشاد بیزارم ازین  بیداد

بغضم به گلومانده ، درمانده ی بی فریاد

می بینم و رنجورم  می ترسم و  گریانم

از ذات  خودم  دورم شیرینم و بی فرهاد

گه خوابم و گه بیدار  محزونم وغمگینم

می سازم و می سوزم این خانه نشد آباد

با جمعم  و تنهایم  با  دوست  صد   تایم

لب تشنه  صحرایم کو ابر و نشان از باد؟

در عمر کوتاهم  عشقم  به  خدایم   بود

قصدم  همه ناموسم  بشکست تنم صیاد

در دام  چو افتادم  بردند  همه  از  یادم  

جرمم چو به  زندانم  دیگر  نشوم  آزاد

روزی که قصاص آمد زندان هراسم شد

گفتم   خدا حافظ  بر مرگ  سلامم   باد

ریحانه نبودم من زین خانه نه خوانیدم

رفتم  به  آنجا  که   دلدار  نشانم   داد

12/8/93.

ریحانه

 

ریحانه تو رفتی  و  خدا  از  دل  ما   رفت

قاضی سر ̗ حق ﻜۥﺸت و حقیقت به فنا رفت

دستور چنین بود که  تقاص  از  تو  بگیرند

هفت سال تو را زجر دهند شرم و حیا رفت

اغواگر  ̗  دژخیم    گرفت    جانب    سلطه

آثار و نشان  تو  در آن حال  و  هوا  رفت

مظلوم نشاندند  تو  را  در  غل   و  زنجیر

فریاد  تو  در  همهمه ی  دست ̗ جفا  رفت

گفتی متجاوز شکست حرمت ناموس و تبارت

دیدیم قوانین نوامیس و شرف از همه جا رفت

تو ذات ̗ نگهبان ̗ شرف   ،  عصمت  و  پاکی

با  مرگ  تو  ریحانه  خدا  از   دل   ما  رفت

5/8/93.

عاشقان

عاشقان

عاشقان بهر خوشی گسترده اند صدها نشان

آفرین  بر غیرت  و   بر   همت    والایشان

یک  نشان  از عشق  می گویند امید زندگی

کاشتن  در  جان  خود  باشند با هم مهربان

مهربانی  در میان  باشد   کدورت  می رود

مردمان نیکبخت  سازند  گلستان این جهان

شهرها آباد و در هر گوشه اش میخانه ای

ساقی  ساغر  بدست  بینی  شراب ارغوان

هم فقیر  و  هم  غنی  بهر دل تب دار خود

نوش جان گویند بهم از گلشن دلخواهشان

گر بهشتی هست اینجاست هرکجا دلهای شاد

دست در دست همند در رقص و بزم وشادمان

گر نیازی هست بهر زندگی مشکل کجاست ؟

حل  می گردد  مسائل  با  تلاش  و  با توان

آرمیدن در کنار ساحل دریای مهر و دوستی

دشمنی ها می رود   ، دنیا  بهشت جاودان

خاطرت  باشد  طبیعت  را  ببینی  هر زمان

بر تو می گوید که قدر بودن خود را  بدان

بر تو می گویند که دنیا فانی و تو میهمان

این لباس کهنه را بر کن که باشد داستان

4/7/93.