تردید و گمان

ما چه  داریم  و چه  می گوئیم  و می نازیم از آن؟

جهل و بی عقلی و بیماری وغفلت که ندارد  پایان!

چون به  دنیا و مردم  خردورز  جهان  می نگریم

ما چو  یک کودک  پابند  نوازش  همیشه  نگران

گاهگاهی  سخن  از مردم تاریخ  و هنر می گوئیم؟

بهر بالیدن و نازیدن  و  افکار   پریشان  و جوان

گیرم این عین  حقیقت  همه جا بود ولی آثارش کو؟

گر ، داری سخنی  یا  قلمی یا  قدمی  بنما تو نشان

چشم ̗ جان باز کن و چند  ، اطراف  جهان  را بنگر

صنعت  و دانش  امروزی  تو  کو  کجا باشد بمیان؟

چون که  در  خواب  هزاران  ساله  در بند  هستیم

کی بیدار شوند این همه غافل  هست  تردید و  گمان

7/4/93

.