نشستم ساعتی در کنج خانه
که از دلدار خود گیرم نشانه
نیامد یار من هرگز به خانه
به شک افتادم و کردم بهانه
به ناگه من صدایی را شنیدم
سرک بردم به چشم خویش دیدم
که یارم گرم بود با وایبر خویش
چنان سرگرم محبوب دل خویش
به خود گفتم غلط کردم خدایا
مرا کن وایبرش با قول هواله
که وایبر باز سلطان زمانست
که هر بی وایبری بی همزبانست
خدا رحمی تو بر احوال ما کن
که دنیای مجازی پر توانست
4/140/93
Ali Soudi
Dear Mr Hayati,
This is an excellent harmonic poem. It looks like Hadi Khorsandi’s one.
Pedram Hayati
Besyar ham ziba. Migam Sheri darin ke man v tjasa betonim to karte davate aroosi bezarim? Kheili aly mishe.
Farzaneh Jamshidi
با سلام و تشکر از شعرتان من این دنیا را مجازی نمیدانم بنظرم گاهی واقعی تر هم هست البته برای انسانهایی که صادقند چون فقط افکار آنها در تبادل است منهای ظاهر آنها سن و ارزشهای قراردادی دیگر در ایمیل قبلیم مدل نقاشیم را اشتباه برایتان فرستادم عکس نقاشیهایم را در فرصتی برایتان میفرستم وگاهی که در این فضا کمترم حال و هوای نقاشی دارم موفق و مشعر باشد مشعر لغت من در آوردیست یعنی شاعر باشید
Baran
شاعران پارسی زبان
کسانی که این شعر را می پسندند :
مدینه ولی زاده جوشقان،محمود کریمی نیا«کریما»،علی نظری سرمازه،شکیبا غفاریان،حسین وفا،محمدرضا کوزه گر کالجی(قنبر ثانی)،غلامعباس سعیدی،اله یار خادمیان،موسی عصمتی،
Fariba Daleri
بسیار زیبا و جالب و وصف الحال این دوران
December 25, 2014 at 5:57pm • Unlike • ۱
Hossein Amini, Behrooz Bayat, Fa Gh and 4 others like this.
• MohammadRasool Karimi
Hossein Amini
Fa Gh
Navid Memarzadeh
Fariba Daleri
Yousef Nazari