زمانه یا مظلومیت بوسنی هرزه گوئین

زمانه درهم
زمانه خونین
زمانه خاموش
زمانه پر جوش
زمانه غوغا
زمانه بلوا
انسان حاکم..انسان محکوم..انسان خوشحال..انسان غمگین.. انسان بی رحم
از یک سو انسانها
به قتلگاه و تجاوز می روند
خانه ها بر سر انسان ها ویران می کنند
کودکانشان را یتیم در به در می کنند
سرزمینشان را تصاحب می کنند.. هوا و آب و خوراک را از ایشان می گیرند.
از سوی دیگر انسان ها
از فرط لذت و خوراک می میرند
به پایکوبی و شادمانی دعوت می شوند
هوا و آب و خوراک بر سرشان می ریزند.
در این زمانه بی رحم
به امیدکدامین سحر برخیزم
چشمانم را به کدامین سو
گوشهایم را به کدامین صدا
به امید روزگاری فارغ از پلشتی ها
ببینم و بشنوم
ما چه شب ها که سخت بر مظلومیت انسانیت گریستیم
اشگ هامان رودهای جاری شدند
به دریاها پیوستند
از خشم دریاها ، توفانها برخاستند
ویران شهرها و کشورها شدند
زمین را دیگر مثل دایناسورها نیازی به انسان هایش نبود .
سروده مرداد 1373

زمانه
مظلومیت بوسنی هرزه گوئین
.

۴ دیدگاه دربارهٔ «زمانه یا مظلومیت بوسنی هرزه گوئین»

  1. زمانه
    نام ارسال کننده : احمدفرجی تاریخ ارسال نظر : ۱۳۹۱:۴:۲۲ جناب حیاتی عزیز و باسلام وادب واحترام . دنیایی از احساس دریک نثرادبی . موفق باشید

    سلام وسپاس جناب فرجی . شاد کام و تندرست باشید

  2. نام ارسال کننده : مجتبی اصغری فرزقی تاریخ ارسال نظر : ۱۳۹۱:۴:۲۲ سلام شاعر گرامی
    مطلب شما را خواندم
    موفق و موید باشید
    ممنونم جناب فرزقی سلامت و شادکام باشید .

  3. نام ارسال کننده : مهدی سیدحسینی تاریخ ارسال نظر : ۱۳۹۱:۴:۲۲ سلام
    بهره بردم
    موفق باشید
    سپاسگزارم جناب حسینی. سربلند باشید

  4. ارسال شده توسط : حشمت اله حیاتی’ تاریخ ارسال : ۱۳۹۱/۴/۲۵ در ساعت : ۱۱:۵:۳۷

    سلام جناب وثیق زاده
    هر زمان که اشعار شما را خواندم ، سعی بر محتوایی بودن و رساندن مفاهیم عرفانی و انسانی داشته اید و این در واقع به پایبندی به علم نیز هست . امیدوارم در این راه موفق و شادکام باشید……..ارادتمند: حیاتی…….۲۵/۴/۹۱

    *******************
    سلام جناب حیاتی گرامی
    در واقع با خواندن اشعار شما من نیز به همین احساسی که شما در مورد اشعار بنده بیان فرمودید رسیدم و پس از مراجعه به سایتتان این احساس تقویت شد و تقریباً این اعتقادم نیز محکمتر شد که هموطنان معتقد خارج نشین ما یک سر و گردن بلندتر از معتقدین داخلیمان هستند. فقط تعجب کردم که چرا شما کامنتهایم را که در همراهی با شعرهای پرمحتوایتان بود آزاد نکردید. به هر رو همواره در تعالی باشید ای دوست عزیز تا به خود خدا برسید

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.